استفاده از کانوپی برای دیزل ژنراتور

به اطاقی که جهت استقرار دیزل ژنراتور مد نظر گرفته شده است ، اطاقک دیزل ژنراتور گفته میشود،

برای طراحی و ساخت اتاقک دیزل ژنراتور میتوان از معماری و مصالح هماهنگ با اقلیم محل نصب دیزل ژنراتور استفاده کرد.

یکی از موارد مهم و قابل تامل به هنگام ساخت اتاقک دیزل ژنراتور، طراحی و تعبیه آبراه‌های کافی در اطراف، سقف و دیواره‌های اتاقک به منظور جمع‌آوری و هدایت آب (باران و برف) به محل مناسب ، گردش هوا ، ورود هوای تازه و خروج هوای گرم و دود میباشد ، همچنین نباید از مقاوم‌سازی اتاقک دیزل ژنراتور در برابر بلایای طبیعی و زلزله غافل شد، در صورت عدم ساخت اتاقک، حتماً باید محل استقرار دیزل ژنراتور مسقف باشد تا از شرایط نامساعد جوی و محیطی محفوظ بماند، همچنین انجام این عمل باعث افزایش طول عمر و بهره‌وری بهتر دیزل ژنراتور خواهد شد.

استفاده از کانوپی برای دیزل ژنراتور

کانوپی مسقف در هوای باز

تهویه مکان استقرار

موتور دیزل به واسطه فرآیند احتراق، باعث تولید گرما می‌شود. این گرمای تولیدی باعث گرم شدن هوای محیط و همچنین گرم شدن آب مجاری دیزل می‌گردد. آب مجاری دیزل به وسیله رادیاتوری که در جلوی دستگاه قرار دارد خنک می‌شود، همچنین ژنراتور به دلیل وجود جریان و مقاومت الکتریکی که در ذات خود دارد، تولید گرما می‌نماید. این گرما باعث صدمه زدن به سیم‌پیچ‌ها و عایق‌های ژنراتور می‌گردد. خنک‌کاری ژنراتور معمولاً توسط هوای محیط انجام می‌شود. این خنک‌کاری در دو مرحله انجام می‌پذیرد.  ابتدا هوای محیط به صورت شعاعی از اطراف سیم‌پیچ‌ها، توسط پره‌هایی که روی محور ژنراتور قرار دارد، عبور کرده و به بیرون هدایت می‌شود. در مرحله دوم قسمت‌هایی از ژنراتور که در حالت قبل در معرض هوای پره‌ها قرار نگرفته، خنک می‌شود. در این مرحله شیارهایی از جنس آلومینیوم برروی پوسته ژنراتور تعبیه شده است. این شیارها تماس گرمای استاتور را با محیط بیشتر کرده و باعث انتقال سریع گرما به محیط می‌شود. با توجه به گفته‌های بالا هوای اتاقک دستگاه گرم شده و می‌بایست این گرما به بیرون هدایت شود، تا دستگاه آسیب نبیند.

بهترین شرایط برای نصب دیزل ژنراتور ها هوای باز با جریان هوای آزاد می‌باشد تا سیستم داغ نکرده و از توان موتور کاسته نشود.

هدف نهایى تهویه، خارج کردن هواى گرم از محل استقرار دیزل ژنراتور و وارد کردن هواى آزاد از خارج و با حداقل گردش مجدد، به داخل مکان مى‌باشد. هواى آزاد را از پایین‌ترین ارتفاع ممکن به طرف رادیاتور هدایت کنید.

استقرار دستگاه در نزدیکى دیوار و بدون واسط، بگونه‌ای که رادیاتور با دریچه خروجى دیوار فاصله داشته باشد، مطلوب نیست، زیرا هنگام کار دستگاه، مقدارى هواى گرم از فاصله ایجاد شده بین رادیاتور و دیوار مجدداً به داخل رادیاتور گردش نموده و این امر باعث پایین آمدن کارآیى خنک‌سازى و نهایتاً مشک?ت ناشى از گرم شدن هواى داخل مى‌گردد.

  • دریچه خروجى دیوار باید حدود 25% وسیع‌تر از شبکه رادیاتور و مطابق شکل هندسى آن باشد.
  • دریچه هواى ورودى نیز باید حدود 25% وسیع تر از شبکه رادیاتور باشد، و با توجه به فن (پروانه) موتور که از نوع دمنده است و هوا را به بیرون پرتاب می‌نماید، هوا ابتدا از روى ژنراتور عبور کرده و سپس به موتور مى‌رسد و از طریق رادیاتور به بیرون دمیده مى‌شود. بدین جهت دریچه هوای ورودى باید در سمت جهت وزش باد ایجاد شود.
  • در صورت نصب هرگونه محافظ (تورى، کرکره، صفحات صداگیر و …) بر روى دریچه‌هاى ورود و خروج هوا مکان، از آنجایى‌که اینگونه محافظ‌ها در برابر جریان هوا مقاومت ایجاد می‌نمایند، ابعاد دریچه‌ها را باید وسیع‌تر از میزان تعیین شده در نظر گرفت.
  • براى خنثى کردن لرزش‌هاى احتمالى و پایین آوردن میزان صدا، واســط هدایت خروجى بین رادیاتور و دریچه خروج هوا را از جنس ارتجاعى (?ســتیک، پ?ســتیک، برزنــت و …) انتخاب کنید.
  • چنانچه به علت شــرایط مکانى، خروجى دود اگزوز و دودکش ســاختمان مشــترک مى‌باشد، نسبت بــه نصب یک عدد فن بر روى انتهاى خروجى دود اقــدام کنید، تا در صورت همزمانى عملکرد موتور و مشــعل ســاختمان، بتوان آن را فعال و دود موجود دودکش را ســریعتر خارج نمود تا از ایجاد Back Pressure که باعث گرم شدن موتور مى‌گردد، جلوگیرى نمود. براى مثال، رادیاتورى که داراى 52/1 متر مربع مســاحت شــبکه مى‌باشــد، دریچه ورود و خروج هوا باید 65/1 متر مربع باشــد و چنانچه محافظ دریچه (تورى، کرکره و …) نصب شــده باشد، مساحت دریچه باید به 59/1 متر مربع افزایش یابد.

وضعیت هوای مصرفی دستگاه

اپراتور باید دستگاه را همواره تمیز نگه داشته و از وضعیت هوای مصرفی دستگاه و باز بودن مسیرها اطمینان حاصل نماید. کثیفی و باز نبودن مسیرهای هوای مصرفی دستگاه به مشکلات ذیل منجر می‌گردد:

الف: کثیف شدن زودتر از موعد فیلتر هوا

ب: کاهش توان تولیدی

ج: ایجاد دود سیاه و مستهلک شدن اگزوز

د: استهلاک و در نهایت خراب شدن توربوشارژر

اگزوز دستگاه: اگر سیستم دود خروجی دستگاه فشار برگشتی زیادی را در سیستم ایجاد نماید، شرایط زیر ممکن است رخ دهد:

الف: افزایش مصرف سوخت

ب: افزایش دمای دود خروجی دستگاه و خرابی‌های ناشی از آن

ج: کم شدن کارایی و راندمان دستگاه

د: پایین آمدن عمر مفید موتور

توصیه می‌شود قسمت افقی اگزوز به بیرون شیب داشته باشد. لازم به ذکر است ایجاد لوله اگزوز مشترک برای چند دستگاه به دلیل زیاد شدن فشار مکش، ورود گاز اگزوز به ژنراتور، افزایش فشار گاز برگشتی و … توصیه نمی‌گردد.

لوله اگزوز هنگام کار دستگاه حرارت بسیار زیادی دارد. این حرارت به اتاقک انتقال پیدا کرده و باعث گرم شدن محیط اطراف دستگاه می‌گردد. حال می‌بایست عایق حرارتی را جهت کاهش انتقال حرارت به محیط به کار برد (این عایق به صورت تجربی انتخاب شده و با ضخامت حدود 20 میلیمتر در نظر گرفته می‌شود).

چند قطعه جهت نصب اگزوز حائز اهمیت می‌باشند:

الف: قطعه آکاردئونی: این قطعه درجه آزادی بیشتری درهنگام نصب اگزوز در اختیار شرکت راه‌انداز می‌گذارد تا بتواند لوله را به راحتی به سمت مکان مشخص هدایت نماید. در نتیجه طول این قطعه می‌بایست صحیح انتخاب شود. برای دستگاه با قدرت بالا از دو عدد قطعه آکاردئونی و دو عدد صدا خفه‌کن استفاده می‌شود. در این حالت دو مسیر خروجی برای هدایت دود در نظر گرفته شود.

ب: کلاهک اگزوز: این قطعه خارج از اتاقک و در انتهای لوله اگزوز نصب می‌گردد تا مانع برگشت دود به سمت دستگاه و پنجره های هوای ورودی اتاقک شود. این قطعه به صورتی نصب گردد که در مقابل جهت وزش باد قرار نگیرد.

ج: قطعه صدا خفه‌کن: صدا خفه‌کن روی کم کردن صدا و برگشت دود بسیار تأثیرگذار است. در نتیجه مکان نصب این قطعه حائز اهمیت می‌باشد. حتماً یک متخصص با تجربه این قطعه را نصب کند. پیشنهاد می‌شود یک شیر تخلیه در قسمت پایین این قطعه جهت خارج کردن مایعات داخل لوله نصب گردد.

منبع : nmp-co.ir